5 çocuğunu kaybetti, şimdi tek fotoğrafları yok

• Yara Mihemed, Suriye’de savaşın başlamasıyla 13 yıl içinde 3 kez göç etti. Halep’ten Minbic’e, Minbic’den Serêkaniyê ve en son Newroz Kampı’nın yolunu tuttu. Kampta tek başına yaşayan Yara'nın tek isteği Serêkaniyê’ye dönmek.
• Minbic’deyken DAİŞ’in mayın pususunda 5 çocuğunu kaybeden Yara Mihemed, “Çocuklarımın öldüğüne inanmıyorum ve 10 yıldır mezarlarını görmüyorum. Dahası, savaş ve saldırılarda yandıkları için yanımda bakacak fotoğrafları da kalmadı” dedi.

Yara Mihemed, Dêrik’teki Newroz Kampı’nda tek başına yaşayan göçmen bir kadın. Halep’in Şêxmeqsûd Mahallesi’nden önce Minbic’e ardından Serêkaniyê ve son olarak Newroz Kampı’na göç eden Yara Mihemed’in hikayesi, savaşın, yoksulluğun ve yalnızlığın hikayesi.

DAİŞ, Türk devleti ve Şam hükümetinin saldırılarından dolayı Şêxmeqsûd’u çaresizce terk eden Yara Mihemed, “Eşim felç geçirdi ve yaşamını yitirdi. 5 çocuğum vardı, onları tek başıma ve zorla büyüttüm. Halepliyiz ama Suriye devletinin saldırıları yüzünden oradan çıktık” dedi.

Jinha’dan Ebîr Muhemed’e hikayesini anlatan Yara Mihemed, Şêxmeqsûd’u ardında bıkarak göç yolunu tuttuğu Minbic’de yerleşir ve burada bin bir emekle büyüttüğü 5 çocuğunu kaybeder.

DAİŞ’in ölüm kapısı

“Halep’ten sonra Minbic’in köylerine göç ettim. O zaman oralarda DAİŞ yoktu. Çocuklarımla 10 yıl orada yaşadık. Ekonomik durumumuz iyiydi. DAİŞ saldırılara başlayınca bizi oradan çıkarttılar, çünkü savaş çok yoğundu. Başka bir eve gittik, çocuklarım kapıyı açtı ve mayın patladı. DAİŞ evin kapısına mayın yerleştirmişti beş çocuğumda burada öldü. Ben ise sadece onların parçalanmış bedenlerini gördüm.”

Göç içinde göç

Çocuklarının DAİŞ pususunda katledilmesi üzerine Minbic’i terk eden Yara Mihemed bu kez göğsündeki acıyla Serêkaniyê’nin yolunu tutar. Ancak burada da soykırımcı Türk devletinin saldırılarıyla karşılaşır.

“Serêkaniyê’ye gittim ve burada yaşamaya başladım. Bu kez de Türk devletinin işgalinden dolayı göç etmek zorunda kaldım. Son olarak Newroz Kampı’na yerleştim ve burada tek başına yaşıyorum. Kimse yanımda kalmadı.”

Yasını tutacağı fotoğraflar yok

“10 yıldır çocuklarımın mezarlarını görmedim” diyen Yara Mihemed, elinde çocuklarına ait bir fotoğrafının kalmadığını söyledi.

“Çocuklarım aklımdan çıkmıyor. Onların öldüğüne hiç inanmıyorum. Fotoğrafları yanımda kalmadı, çünkü savaş ve saldırılarda yandı hepsi. Bundan sonra yaşamın huzurlu olmasını istiyorum, barış ve mutluluk içerisinde yaşayalım. Ve en çok da Serêkaniyê’ye dönmek istiyorum.” DÊRIK

* * *

Newroz Kampı, 2014’te DAİŞ katliamından kaçan Şengalliler için kuruldu. Birçok Şengallinin topraklarına geri dönmesinin ardından kampa Serêkaniyê ve Girê Spîliler yerleştirildi. Kampta şu an 5 bin 151 insan yaşıyor.